Z czego powstają wykrojniki?
Narzędzia dedykowane do obróbki plastycznej blach i folii są określane mianem tłoczników. Kategoria ta obejmuje między innymi wykrojniki przeznaczone do wykrawania części z blach w postaci arkuszy oraz pasów. W tym opisie przedstawimy główne rodzaje tych narzędzi i wyjaśnimy, z jakich materiałów są one wytwarzane.
Podstawowe rodzaje wykrojników
Jedna z klasyfikacji wykrojników uwzględnia ich przeznaczenie. Mając na uwadze czynność, którą można wykonać, uwzględniamy:
- wycinaki służące do uzyskania wyrobów płaskich,
- odcinaki służące do odcinania wyrobu lub materiału,
- dziurkowniki służące do wycinania otworów w wyrobie.
Druga z klasyfikacji wykrojników uwzględnia sposób wykonania elementu:
Jeśli produkcja części wymaga jednego skoku prasy, mówimy o wykrojnikach prostych, jednotaktowych. Z kolei, gdy produkcja części wymaga większej ilości skoków prasy, mówimy o wykrojnikach wielotaktowych, co wiąże się z przesuwaniem obrabianego materiału w kilku skokach.
Materiały potrzebne do produkcji wykrojników
Wykrojniki poddawane są w czasie pracy dużym obciążeniom, stąd do ich produkcji muszą być zastosowane materiały o najwyższej jakości, z atestami od dostawców. Ich jakość znacząco wpływa na ostateczny produkt. Nieodzowną częścią procesu wytarzania wykrojników są tzw. normalia. Nazwa ta określa różnorodne znormalizowane, czyli zestandaryzowane części, takie jak:
- matryce,
- stemple,
- słupy,
- tuleje,
- sprężyny.
Takie gotowe zestawy wraz ze starannie wykonanymi korpusami są podstawowymi elementami potrzebnymi do wykonania wykrojnika. Korzystanie ze znormalizowanych części pozwala na obniżenie kosztów i skrócenie cyklu produkcji narzędzia. Zapewnia także pożądaną jakość finalnego wyrobu. Do produkcji wykrojników stosuje się materiały ze stali narzędziowych odpowiedniego gatunku i przeznaczenia, których cechą charakterystyczną jest duża twardość, udarność, a co za tym idzie odporność na uszkodzenia.
Do wytwarzania tłoczników, narzędzi pracujących udarowo, odpowiednimi surowcami są niestopowe stale o niższej zawartości węgla.